BOŞLUĞU DOLDURULAMAYACAK BİR DOSTUN ARDINDAN

Sevdiğiniz, saydığınız bir insanın ardından yazmanın zorluğunu bilen bilir. Bazı durumlarda, Orhan Veli’nin dediği gibi kelimeler kifayetsiz kalır.
Geçtiğimiz cuma günü, hem anadan, hem babadan akraba Sabri Özgün’ü sonsuzluğa uğurladık.
Akrabalıktan da öte bir yol arkadaşımızı, yoldaşımızı yitirmenin hüznü var üzerimizde. Sözcüklere sığmayacak denli büyük işler başarmış bir kişiyi anlatmak elbette çok zor.
Çok genç  bir yaşta memuriyet  yaşamına adım atan Sabri Özgün, toplumsal olaylara ve toplum sorunlarına duyarlı bir sima olarak kendini gösterir. O, cami ve okul derneklerinde, spor kulüplerinde, kooperatif  hareketinde, memur  sendikacılığında hep ön plandadır. Örgütün ve örgütçülüğün gücüne inanan bir insan olarak yaşam felsefesini bunun üzerine oturtur. Çok genç yaşta başladığı memuriyetine yine çok genç yaşta nokta koymak  zorunda kalır. Çünkü, tüm iktidarlar onunla uğraşırlar.
Siyasete atıldığında da bir yıldız gibi parlar. CHP saflarında yaptığı siyasetle hep Yenice ileri gitsin, ülke iyi olsun desturuna sarılır.
O’nun kooperatif yaşamına girmesiyle, ilçedeki kooperatifler de artık hesap kitap yapma noktasına gelirler. Çünkü, O ,yokken kooperatiflerin hesapları bakkal hesabı gibidir. O’nunla birlikte kooperatiflerde bir kurumsallaşma başlar. Bir düzene girer, kooperatifler.
Öylesine ufku geniş bir  insandır ki; 1980’lerde kurulmuş ama işlevini yitirmiş bir  üst birliği alır, ayaklandırır ve Türkiye’nin en güçlü  kurumlarından biri haline getirir. Bununla da yetinmez, orman köylüsünün ancak örgütlenme ile haklarını alabileceği bilinci içinde çatı örgütünün de kurulmasına öncülük eder. Memuriyeti sırasında orman köylüsünün ezilmişliğini, sömürülüşünü yakından gördüğünden örgütün gücüne inanır. Üst Birlik’te, ORKOOP’ta yaptığı tüm çalışmalarda orman köylüsünün refahı ve güçlenmesi için çaba gösterir.
Siyasi yaşamında da görev aldığı il genel meclisinde kıvrak zekası ile  hep daimi encümende kalma başarısını gösterir. Bu da O”nun Yenice köylerine daha çok hizmet edebilme ortamını doğurur.
O’nun en son söyleyeceğini ilk başta söylemesi birilerinin hoşuna gitmemiştir elbette. Ama, doğru bildiği yolda tek başına yürümesi de azim ve kararlılığının bir işaretidir.  Bir mücadele arkadaşını yitirmenin derin üzüntüsü içindeyim. İkide bir tayininin çıkartılması, mücadele azmini de keskinleştirmiştir. Bu bağlamda çok anılarımız var.  Yazsak, kitap olur.
O, adını aldığı  anasının amcasının oğlu Sabri Akay gibi  kendisini  Yenice dışına taşırmış ender kişilerden birisidir. Anısını hep içimizde yaşatacağız. Unutmayacağız, unutturmayacağız. Dileriz, ilçemizdeki ve ülkemizdeki kooperatiflerin yöneticileri de O’nun açtığı yoldan yürüyerek; orman köylüsünün hak ve hukukunu koruma çabasını sürdürürler.
Ruhu şad olsun.